‘Een open gesprek creëert onderling begrip’

‘Het is een risico’, waarschuwt Jolanda van Malsen de sollicitatiecommissie van het COA als zij alleen met Miranda Schreur verder willen. ‘Een kandidaat kan na een positieve eerste kennismaking alsnog afhaken na een tweede gesprek. Maar bij het COA waren ze overtuigd: dit is de juiste persoon op de juiste plek. Vanwege haar jarenlange ervaring als manager vastgoedonderhoud bij de Amsterdamse corporatie De Alliantie, waar zij ruim 120 mensen aanstuurde. Maar ook – dat werd expliciet benoemd – vanwege haar humor! Die heb je wel nodig in de functie van Manager Vastgoed en Facilitair bij het COA.’

De klik was wederzijds. Ook Miranda Schreur wilde verder met het COA, een organisatie die zij vooraf nauwelijks kende. ‘Nadat Jolanda mij benaderde voor deze functie bekeek ik de website en filmpjes van medewerkers en las het jaarverslag. Toen werd ik al enthousiast. Ik zag de enorme opgave en uitdagingen waar het COA voor staat en ook de warme betrokkenheid van de medewerkers. Dat sprak me aan. Ook de dynamiek bij deze organisatie past bij mij.’

Pittig

De profielschets voor de functie die Schreur nu bijna een half jaar vervult, loog er niet om. Het moest een verbindende, doortastende en politiek sensitieve manager (op directieniveau) zijn met ervaring in het leidinggeven binnen een complexe, gelaagde organisatie. Koersvast en toch flexibel, die vanuit coachend vermogen leidinggeeft in een dynamische en soms hectische maatschappelijke omgeving. ‘Het gaat om een pittige functie’, verklaart Jolanda van Malsen. ‘Je moet onder andere contacten onderhouden met gemeenten, sturen op inventarisatie en selectie van nieuwe locaties, onderhandelen over vastgoedovereenkomsten en begeleiden bij afschakelingsprocessen. Maar huisvesting voor asielzoekers is vooral ingewikkeld, omdat het politiek gevoelig ligt. Ik moest bij deze functie meteen aan Miranda denken, een pittige tante die ik kende van een eerdere vacature.’ Schreur herkent zich in de functie-eisen: ‘Ik leg graag verbindingen, kan veel ballen in de lucht houden, heb voldoende kennis van (vastgoed)zaken en werk redelijk zelfstandig.’

Miranda: ‘De dynamiek bij deze organisatie past bij mij’

Onderling begrip

Ze is relatief snel geland, merkt Schreur. Werd na twee weken al betrokken bij een intervisie gesprek over de koers van het COA – ‘Hallo, ik zit hier net!’ – en heeft de eerste OR-goedkeuring op een addendum al binnen. ‘Dat voelt alsof ik een prijsvraag heb gewonnen. Toch zat ik de eerste maand ’s avonds wel met hoofdpijn op de bank’, zegt ze eerlijk. ‘Ik vond mijn baan geweldig leuk, maar wat moest ik me veel eigen maken!’

De afdeling Vastgoed en Facilitair omvat de teams Bestuurlijk, Ontwikkeling, Facilitair en Expertise, Exploitatie en Strategie & Ondersteuning. Gezamenlijk verantwoordelijk voor een breed gebied van werkzaamheden variërend van locaties zoeken en zo nodig afstoten, ontwikkelen, bouwen en inrichten, beheren en verduurzamen tot het vertalen van nieuwe wet- en regelgeving naar de werkvloer. Ook noodopvang wordt binnen deze afdeling georganiseerd, evenals het weer leeg opleveren van voormalige opvanglocaties. In totaal werken er meer dan driehonderd mensen die Schreur aanstuurt.

‘Ik ben begonnen om de verschillende teams en afdelingen meer met elkaar in contact te brengen’, vertelt ze. ‘Qua werkzaamheden volgen ze elkaar op, maar elk team kijkt vanuit zijn eigen ‘koker’ naar de zaak. Begrip voor andere teams of afdelingen ontbreekt soms, terwijl ze elkaar wel nodig hebben! Elk team trekt weer een ander type mens. Er zijn bouwers en doeners, maar ook zorgverleners en welzijnswerkers. Door een open gesprek tussen hen te stimuleren, creëer je onderling begrip.’

Rennen en vliegen

Schreur heeft intussen een aardig beeld van haar nieuwe werkomgeving. ‘Het COA is een grote organisatie die zich op sommige punten gedraagt als een kleine crisisorganisatie. Er werken meer dan achtduizend medewerkers en vele vrijwilligers. Die hebben veel kennis en kunde en een groot hart voor vluchtelingen, maar het kostte me moeite om een generieke lijn te ontdekken in de manier van werken. Al heeft het COA veel met vastgoed te maken, het is geen bouwonderneming. Veel meer een zorginstelling. En een crisisorganisatie. Dat trekt mensen die graag rennen en vliegen; brandjes blussen. Soms is dat hard nodig, zeker bij de noodopvang. Toch is zo’n werkwijze niet de meest efficiënte. Ik gun ons dat we meer rust inbouwen. Met – waar mogelijk – vaste procedures en duidelijke structuren ontstaat ruimte om een pas op de plaats te maken. Zodat er tijd is om na te denken: hoe willen we dit over drie maanden doen? Niet voortdurend druk zijn met dingen die gisteren hadden moeten gebeuren. Wie op tijd de juiste discussies voert, kan een stap naar voren zetten.’

Samen

‘De huidige politieke en publieke overtuiging staat ons soms in de weg’, beseft Miranda Schreur, in een week dat verschillende gemeenten hun plannen voor een azc staakten onder druk van burgerprotest. Kansen ziet zij vooral in gezamenlijkheid. ‘Weerstand is een uiting van betrokkenheid. Toch hebben alle partijen, ook burgers, belang bij goede opvang van asielzoekers. In meer dan de helft van de gevallen verloopt dit probleemloos en soepel. Het begint met gezamenlijk erkennen dat het probleem niet vanzelf oplost. En dat het niet alleen van ons afhangt. Deze enorme opgave vereist een breed draagvlak binnen de politiek en medewerking van gemeenten, corporaties en bevolking. ‘Samen’ is hier echt het sleutelwoord.’

Miranda: ‘Ik zet mijn expertise graag in voor de samenleving’

Puzzelen

‘Ik zet mijn expertise graag in voor wat de samenleving verder helpt’, zegt Schreur. ‘Hard werken doe ik met plezier en ik rij blij naar huis als ik van betekenis ben geweest. Mensen motiveren, vind ik het mooiste wat er is.’

Wat voor type leidinggevende zij is? Schreur denkt even na, zegt dan: ‘Een grappige! Humor relativeert. Het werk hier is best zwaar; ik vind het belangrijk om er soms wat lichts en luchtigs tegenover te stellen. Dan houd je het beter vol. Ik geef mensen veel ruimte voor een eigen manier van werken, maar wil wel een opgaande lijn zien als het om (door)ontwikkeling en resultaten gaat. Ook bij mezelf. Ik voel me hier helemaal op mijn plek en werk eraan dat medewerkers zich ontwikkelen, het vastgoed toekomstbestendig is en de portefeuille waardevast. Koers houden in een woelige omgeving, is in deze functie het meest ingewikkeld. Hoe verhouden mijn werkzaamheden zich met de huidige politiek? Best lastig. Tegelijkertijd past zo’n complexe rol mij juist goed. Niet voor niets is puzzelen een van mijn hobby’s. Het liefst de extra moeilijke dubbelbedrukte puzzel. Het symboliseert mijn grootste kracht: verbindingen leggen!’

Tekst: Christine Steenks
Beeld: Marcel Krijger